Het Poldermodel

Naast kaas en tulpen is de faam van Nederland wereldwijd het `poldermodel'. In economisch slecht weer maakt dit poldermodel furore. Samenvattend bestaat het poldermodel uit het keren en weren van bedreigingen van buitenaf. De elementen moeten in bedwang gehouden worden om een veilig en rustig leven voor de polderbewoners te garanderen. Middelen in dit poldermodel zijn de dijkverzwaring en de bouw van een stormvloedkering. Hiermee weten we ons landje droog en huiselijk te houden. Gaat er iets mis dan zijn de polderbewoners niet voor een kleintje vervaard want mocht er een gaatje in de dijk ontstaan is er altijd wel een Hansje Brinker of een Jobje Cohen die zijn vinger in het gaatje stopt.

Inpoldering, om het maar bij deze metafoor te houden, betekent drooglegging en bemaling. Hier is Nederland dan ook in rap tempo mee bezig. We ontdoen ons van de ongewenste elementen van buiten de dijk. Omdat dit toch enige risico's met zich meebrengt zien we een sprekend voorbeeld van het bejubelde model. Je sluit de ongewenste elementen totaal uit en tegelijkertijd komt een advies uit van de Raad voor het Openbaar Bestuur (ROB) om diegene financieel te ondersteunen die net die hulp kunnen bieden, zodat de lijken niet door de Rijn drijven. Als overheid ben je zo van het probleem af, het kost bijna niets en je houdt er ook nog een beeld van menselijkheid mee overeind. Daar pas ik voor en van die dijken maak ik gatenkaas.