de Kosovo paginas van het Autonoom Centrum
Twee fundamentele kwesties 24 mei 1999
De hypnose van een willoos volk, 18 mei 1999
NAVO en Rusland, 7 mei 1999
Oorlog en/of humanistische interventie?, 6 mei 1999
Bosnië, mei 1999
Het recht van de sterkste, mei 1999
Opvang in de regio, mei 1999
Topgun Kosovo, mei 1999
Het spiegelpaleis van de oorlog, mei 1999
Uit mijn naam geen 'bijkomstige schade', mei 1999
De tweede grote vergissing van Links?, 20 april 1999
De toekomst van de Nederlandse Balkanpolitiek 20 april 1999
De NAVO heeft bereikt wat ze wilde voorkomen, 15 april 1999
Balkanisme, 16 april 1999
Oproep van 17 NGOs uit Belgrado, 9 april 1999
Stoppen! Nu! Er deugt helemaal niets van!, 9 april 1999
Spannende tijden in de Russische politiek, 9 april 1999
Na de bommen, De Groene Amsterdammer 7 april 1999
De Nederbalkan, De Groene Amsterdammer 7 april 1999
Model Bosnië, De Groene Amsterdammer 7 april 1999
De achterkant van het gelijk, De Groene Amsterdammer 7 april 1999
De sterke man van Amerika, De Groene Amsterdammer 31 maart 1999
Model Kosovo, december 1998
andere paginas over Kosovo
9 april 1999
Stoppen! Nu! Er deugt helemaal niets van!
Blijkt ineens dat de regeringen van de NAVO-landen nog gekker en gevaarlijker zijn dan Milosevic. De grootste, stomste, leugenachtigste en agressiefste politieke blunder met de ernstigste gevolgen sinds de Tweede Wereldoorlog: haast niet te geloven dat het zou gaan gebeuren, maar nu is het dan toch zo ver. De 'beschaafde' landen van de wereld hebben de toon gezet waarmee we met een groeiend aantal instabiele regio's en grootmachten, een instabiele eenentwintigste eeuw in zullen gaan. Op naar het stenen tijdperk in de volgende eeuw en afscheid van de vorige met ht Millenniumvuurwerk, geheel verzorgd door de VS en de Europese NAVO-landen. Nederland, in tegenstelling tot België bijvoorbeeld, klapt volop mee.Het ergste is dat naarmate de krankzinnigheid, maar ook de illegaliteit en de onrechtvaardigheid van de oorlog tegen Joegoslavië een beetje door beginnen te dringen tot de mensenmassa's op de wereld, de halve waarheden en leugens in grofheid beginnen toe te nemen. Op een duivelse manier worden oorzaken en gevolgen omgedraaid en vervolgens weer gebruikt als legitimatie voor de voortzetting van de bombardementen op Joegoslavië. De oorlogspropagandamachine, stoomt, stampt en stookt inmiddels op maximum vermogen, gevoed door de geslepenste denktank ter wereld, die van de VS. Een machine die wordt gesmeerd met leugens en waarvan de agressiviteit aan alle kanten afdruipt. Het beetje fragiele internationale rechtsorde dat er nog was dankzij de VN, is als precedent door de 'beschaafde' landen als oud vuil op de schroothoop te grabbel achtergelaten voor de rest van de wereld. Voor China, Rusland, India en de vele andere militaire grootmachten is de deur open gezet om naar eigen goeddunken in eigen regio, zonder VN-mandaat een soeverein land te bombarderen, enkel en alleen omdat de binnenlandse politieke situatie van het land als een bedreiging van de vrede in de regio wordt gezien! O ja, ook nog wat bijzaakjes: hoe veranderlijk is de reactie van Rusland als de bombardementen op Joegoslavië inderdaad nog weken of zelfs nog maanden blijven aanhouden? Wat voor soort politieke leiders krijgt door deze oorlog in Rusland de vinger aan de knop na de verkiezingen die naderen? Zal de Russische ondertekening van het SALT II - verdrag er ooit nog wel komen?
En de voortzetting van de al afgesproken vernietiging van Russische kernraketten? De Russische deelname aan de SFOR-troepen in Bosnië? Moet werkelijk alles dan maar worden ingezet op de krankzinnige gok die is aangegaan? De achteloosheid en de arrogantie waarmee bovenstaande ontwikkelingen zijn afgedaan als bijzaken waarmee het wel los zal lopen, is grenzenloos en bezorgt ieder weldenkend mens kippenvel. Iedere dag van bombardementen zal alleen maar duidelijker maken dat alles wat door de bombardementen zogenaamd werd betracht te voorkomen, juist zal geschieden.
Hoe hebben ze ooit durven te spreken over de belangen van de Albanese burgerbevolking? Het argument dat een krachtig optreden met bombardementen zou beletten dat het conflict zich zou gaan verspreiden in de regio, dreigt nu al te worden onderuitgehaald. W t er ook met Kosovo zal gebeuren, of het nu een eigen staatje, een ''NATO-protected area' of Albanees grondgebied zal worden doet er niet toe, de haat tussen deze twee buurlanden, twee volkeren met twee religies, is er nu zo ontzettend diep ingeslagen dat er weer een verse oorlogskiem in een rijpe voedingsbodem is geplaatst.
Waarom is er voor dit gecompliceerde conflict met honderden haken en ogen maar 14 maanden 'onderhandeld' voordat werd besloten de lont van het kruitvat aan te steken? Aan alle voorafgaande gewapende conflicten die dankzij een politieke oplossing tot een einde zijn gebracht is een tijd van drie jaar of veel langer van onderhandelingen voorafgegaan. Hoe langer de bombardementen zullen duren, hoe meer gezichtsverlies de NATO zal lijden door het kiezen van deze weg. Met de dag zal het moeilijker worden om te stoppen en toe te geven dat de bombardementen het doel totaal voorbij zijn geschoten. De NAVO-landen hebben nu al heel wat doden op hun geweten, maar het is nog niet te laat om gezichtsverlies te accepteren, duizendmaal meer kan nog steeds worden voorkomen. Na hoeveel dagen van bombardementen zullen de Europese regeringsleiders toegeven dat er een totaal verkeerd pad is ingeslagen dat het conflict met de dag verergert? Ieder beetje nadenkend mens kon toch weten dat door het besluit om het vredesoverleg om te zetten in bombardementen, de Albanese burgerbevolking in een kruitvat terecht zou komen? Iedere beetje nadenkend mens kon toch weten dat elk slachtoffer van de bombardementen onder de burgerbevolking van Servië, een vuur zou betekenen onder dat kruitvat? De VS en de EU hebben in Kosovo een rondje genocide besteld en hun uiterste best gedaan om die bestelling nog uitgevoerd te krijgen ook. Wil de NAVO in Servië en Kosovo soms dermate langdurig doorgaan met bombarderen totdat we een slagveld la Ruanda hebben in Europa? Of willen ze Ruanda overtreffen door er ook nog eens een grondleger op af te sturen? (Je gelooft het niet, maar na de eerste nacht van bombardementen hoorde ik de volgende dag op Hilversum 1 GroenLinks-Kamerlid Vos pleiten voor de inzet van een NAVO-grondleger!) Vanmiddag (27 maart 1999) hoorde ik op CNN (inmiddels verworden tot de ultieme '24-hour per day Jerry Springer Show', met oorlogvoerende regeringsleiders en hun handlangers als eregasten. Zogauw de oorlog weer even een beetje saai wordt, krijgen we lange breaks met de commercials van Amerika 's snelst groeiende multinational: War Propaganda Incorporated, naar verluidt een virtuele dochteronderneming van de Amerikaanse oorlogsindustrie) een uurtje geleden dus, op CNN, hoorde ik een Amerikaanse militaire woordvoerder zeggen dat ook de inzet van een grondleger 'inmiddels' serieus in overweging wordt genomen. Toch wordt het hoog tijd dat deze fase in de scenarioverwachting, voor de broodnodige verandering, eens géén waarheid wordt. Inmiddels komen er via CNN aannemelijke geruchten de huiskamer binnen over Albanese mannen die als een menselijk schild zijn samengedreven op belangrijke strategische locaties welke op de waslijst van de te bombarderen doelen staan. Ook dit was te verwachten, het gebeurde al eerder in Bosnië met Westerse waarnemers, dus waarom zou dit niet, middenin een 'all out war', met de Albanese strijdbare mannen gebeuren die door de Serviërs als zeer gehate vijanden en aanleiding van de oorlog worden gezien? Nu we deze ontwikkeling ook al achter de rug hebben, beginnen alle bombardementsgolven die nu nog zullen neerkomen op Kosovo, toch wel héél erg ver boven het begrip 'zinloos geweld' uit te stijgen. De NAVO-strategie heeft tot een onvermijdelijke patstelling in Kosovo geleid die door verdere bombardementen alleen maar schrijnender kan worden. Naarmate de situatie voor de vluchtende burgerbevolking, bestaande uit ouderen, vrouwen en kinderen verslechtert en men gaat inzien dat luchtaanvallen dit alleen maar kunnen verergeren, komt de verleiding en de boze moed om er een NAVO-grondleger op af te sturen, gevaarlijk dichtbij te liggen. Om de genocide te stoppen...
De regeringsleiders van Italië en Griekenland, die door het failliet van de NAVO na twee dagen van bombardementen uit gewetensnood dissidente geluidjes begonnen te maken, hadden na een halve dag van heropvoeding nog niet eens meer in de gaten dat hen een spreekverbod werd opgelegd. Wee de Europese leider die de buitenwereld laat merken dat er scheurtjes in het bolwerk zitten! Het zwaard van de EU zal op hem neerdalen! Dat brengt ons bij de onzichtbare en onverstoorbare Kok. Hoe langer hij niet zal zeggen wat hij hoort te zeggen en waarschijnlijk ook denkt, hoe schuldiger hij zal worden. Wat ons landje betreft, heeft hij het toch al snel tanende positieve en vertrouwelijke imago dat het nog had in de rest van de wereld, geheel vernietigd.
Het beeld van Nederland, het landje dat door veel landen en volkeren in crisis al zo'n drie decennia wordt beschouwd als een integere en vertrouwelijke natie met een objectieve kijk, thuishaven van internationale rechtsorganisaties, is totaal verkracht. Het is verschrikkelijk, maar ook de Nederlandse regering volhardt nog steeds in het in het 'befehl ist befehl-beleid'. Kok en De Grave, maar ook het voltallige kabinet en alle fracties van de Tweede Kamer op die van de SP na, maken zich , naarmate ze langduriger volharden in hun standpunt, met de dag meer medeschuldig aan ieder kind, iedere jongere, iedere oudere, iedere niet-militaire moeder, vader, vrouw en man, die als gevolg van de bombardementen het leven zal laten. Nogmaals: gemakkelijk te voorzien was dat er direct na het laatste mislukte 'vredesoverleg', dus met het vooruitzicht van langdurige zware bombardementen, oorlog dus, het Joegoslavische leger massaal Kosovo zou binnentrekken en dat daardoor honderdduizenden burgers, voornamelijk vluchtende kinderen, vrouwen en ouderen als ratten in een ijskoude en gruwelijke val terecht zouden komen. Vervolgens was het nog gemakkelijker te voorzien dat na de eerste dag van bombardementen en in toenemende mate die van de dagen erna, de hevig geëmotioneerde grondtroepen van het Joegoslavische leger in Kosovo, zwaar onder vuur liggend met de bedreiging om op relatief korte termijn totaal vernietigd te gaan worden, hun woede zouden koelen op de Albanese bevolking. Op CNN hoor ik een Amerikaanse woordvoerder toegeven dat het door middel van bombardementen nog wel weken kan duren voordat het Joegoslavische leger in Kosovo nagenoeg is uitgeschakeld (onderschatting). Hoog vanuit de lucht valt een mens met een mes niet te raken, zo was zijn uitleg. Bescherming van de Albanese burgers in Kosovo was onmogelijk. Krankzinnig. Wie in een kooi met vele agressieve honden meent de vrede te bevorderen of denkt de zwakkere viervoeters in de kooi te helpen door een aantal keren per dag met een stok door de tralies op de sterkste honden in te slaan, lijkt me zlf met het verstand van een viervoeter te werk te gaan. De hel zou losbarsten in de kooi. Wie zijn er in dat geval schuldig? De honden die steeds doller worden, of de mafkezen die op veilige afstand maar blijven slaan? Het is diep treurig. Iedere politicus die heeft beweerd dat de bombardementen pas zijn ingezet nadat het politieke overleg geen enkele uitweg meer bood, is oftewel een leugenaar of een niet-weter. Waar halen ze de gore moed vandaan om de besprekingen in Rambouillet en later in Parijs, 'vredesonderhandelingen' te noemen? Tijdens het 'overleg' van Rambouillet is de Joegoslaven niets anders voorgehouden dan: dit is het akkoord, accepteer het zoals het is, slikken of stikken. Het treurigste van het akkoord dat aan Joegoslavië werd voorgelegd, is dat het slikken in dit geval evenzeer een stikken inhield.
Het akkoord was voor Joegoslavië in feite niets minder dan een wurgcontract omdat de ondertekening ervan op termijn tot het onvermijdelijke verlies van de provincie Kosovo zou leiden.
Ter illustratie hiervan de uitspraak van L. Wecke, polemoloog (zeg maar oorlogsdeskundige) verbonden aan de Universiteit van Nijmegen als antwoord op de vraag: "en wat zit er dan in het akkoord van Rambouillet waarvan u zou zeggen, ja, ik zou dat ook niet pikken als soevereine staat"? Antwoord: "Ja, er staan allerlei bepalingen in waarbij je kan zeggen dat in feite de zogeheten soevereiniteit van Servië wel geëerbiedigd wordt, wel formeel, maar in feite Milosevic en de zijnen er geen bal meer te vertellen hebben. En het is zo dat de Kosovaren zelf hun instituties kunnen gaan bemannen, kunnen kiezen voor een parlement en dergelijke en ook een zeker recht hebben om hun stem uit te brengen op de instituten in Servië, in de Federale Republiek, maar het omgekeerde niet het geval is, dat er een grondwet is waarin staat dat er een vrije-markteconomie gevestigd zal worden. Ja, dat is een beetje, gunstig gezegd, vooruitlopend op een eventuele ontwikkeling van Joegoslavi zelf, niet? Er komt een chef van de implementatiecommissie die alle directieven kan uitvaardigen die hem goeddunken als het gaat om het garanderen van dat akkoord. Ja, dat wil in feite zeggen natuurlijk, dat de Servische autoriteiten de zeggenschap over die provincie in bijna alle opzichten kwijt zijn". De volgende dag hoor ik Wecke op Hilversum 1 zeggen dat 'geen enkel land ter wereld dit akkoord getekend zou hebben.'
Op tv vergat de goede man helaas een andere grote adder onder het gras van het akkoord te noemen. Een akkoord met daarin een zeer essentiële bepaling die zich leent voor een ruime vertaling, is helemaal geen akkoord. De bepaling dat de Albanese Kosovaren na drie jaar het recht hebben op een volksraadpleging over de verdere ontwikkeling van hun autonome provincie, stinkt flink. In deze bepaling is op een gemene manier de term 'referendum' omzeild, maar toch komt het daarop neer als je het zo zou willen uitleggen. Deze bepaling is dermate onderhevig aan een ruime implementatie dat Joegoslavië geen poot meer zouden hebben om op te staan als na drie jaar de Albanezen in Kosovo via een referendum voor onafhankelijkheid zouden gaan stemmen. Met betrekking tot bovenstaande bepalingen uit het akkoord, was het niet minder dan logisch dat, op een enkeling na, het voltallige parlement van Joegoslavië nooit een vredesleger enkel opgebouwd uit NAVO-troepen op haar grondgebied zou accepteren.
En met betrekking tot het opfokken van 'de hondenkooi': nadat Joegoslavië zich wrkelijk realiseerde dat het keiharde dreigement van een vernietigingsoorlog binnen enkele dagen zou worden uitgevoerd, pas op dat moment mengde het Joegoslavische leger zich met die mate en aard van inzet in de strijd in Kosovo, dat NAVO-bombardementen, zonder VN-mandaat maar vanwege humanitaire overwegingen, eventueel te verdedigen zouden zijn geweest. De strijd in Kosovo was tot aan de dag dat de besprekingen in Parijs werden gestaakt, zeker niet van die mate dat het legitimatie vormde om er zomaar eventjes het handvest van de VN voor overboord te gooien, en de wereldvrede in gevaar te brengen. In de jaren voorafgaande aan 'Rambouillet', vooral sinds 31 maart 1998, nadat 'UN Security Council Resolution 1160' werd aangenomen (de resolutie waarin onder andere is vastgelegd dat de Albanese leiders in Kosovo zouden afzien van verder geweld), is zowel het aantal aanslagen van het UCK, de gruwelijkheid waarmee deze gepaard gingen n de kracht van gewapend geweld alleen maar toegenomen. Op grote schaal zijn er in die jaren Servische burgers ontvoerd en vermoord, óók vrouwen en kinderen.
Moorden, martelingen en verkrachtingen werden in toenemende het visitekaartje van het UCK. Een tekenend voorbeeld: het UCK, dat in Keckla een zwaarbewapende basis had, kidnapte in het naburige dorp Orahovac 100 Servische burgers en voerde hen naar Keckla. Daar aangekomen zijn er 22 Servische burgers geëxecuteerd. Vervolgens werden hun lichamen verbrand in de ovens van de plaatselijke kalkfabriek, als - mislukte - poging om het 'bewijsmateriaal te vernietigen. De restanten van 22 mensen zijn teruggevonden in de ovens. Het zal nu nog wel even duren voordat de gruwelijke omstandigheden waarmee deze terreuractie gepaard moet zijn gegaan bewezen zullen worden, maar alles wijst erop dat de martelingen die de gedode mannen ondergingen vóór hun executie en de verkrachtingen van vrouwen in het bijzijn van kinderen, gruwelijk zijn geweest.
Soortgelijke, maar op kleinere schaal uitgevoerde acties van het UCK, hebben zich voorgedaan in alle gebieden waar zij hun posities hebben versterkt. Helaas heeft de Westerse pers de talloze terreurdaden en de oorlogsvolharding van het UCK maar mondjesmaat of helemaal niet behandeld.
Christopher Hill, als Speciaal Afgezant van de US in Joegoslavië, zei in augustus 1998 over de massamoord in Keckla: "I condemn the horrible massacre of Serb civilians commited by Albanian terrorists (toen waren het nog terroristen). The United States are shocked by the brutalities in the village Keckla. Whoever did this must be punished. The United States do not support the armed battles of the KLA (UCK) and condemn every kind of aggression, as well as the kidnapping of civilians."
Nu, zeven maanden later, is er voor een krankzinnige gok de wereldvrede op het spel gezet en daar bedoel ik niet vandaag of morgen mee. De 'beschaafde' landen hebben inmiddels laten zien hoe gek ze zijn, het wachten is op een totaal ontredderd Rusland. De tien miljard dollar van het IMF zullen dat maar moeilijk kunnen voorkomen.
Uit: Kleintje Muurkrant nummer 331
Puntje
