april 1997

Eigen Haardige regels

Sommige vreemdelingen worden in hun Nederlandse bestaan door restrictieve wetgeving en bureaucratische pech achtervolgd. Regels kunnen soms zeer dwingend zijn. M. is het voorbeeld van iemand die hierdoor zo bekneld is geraakt dat hij bijna elke willekeurige voorbijganger aanklampt om hem te helpen.

Zijn verhaal begint zo'n 7 jaar geleden wanneer hij vanuit Marokko naar Nederland overkomt. Al gauw vindt hij een baan bij een schoonmaakbedrijf en wordt met een werkvergunning in dienst genomen. Het vooruitzicht op een permanente verblijfsvergunning in Nederland groeit in de jaren die volgen. Zonder weet te hebben van een informele 6-jaars-regeling werkt hij ondertussen al zo'n 5 jaar in Nederland. Draagt zijn premies af en verschilt in niets van zijn collega's in het bedrijf. Na enkele jaren in Nederland gewoond te hebben, leert hij een Nederlandse vrouw kennen met wie hij besluit samen te wonen. De combinatie van een verblijfsvergunning op grond van samenwonen en wit werken stemt hem optimistisch over de toekomst.

Dubbel pech

Maar hoe broos zijn werkelijkheid is, blijkt enkele jaren later. Na minder dan drie jaar samen te hebben gewoond met zijn vriendin en met minder dan 6 jaar wit te hebben gewerkt, gaat het plotseling allemaal mis. Zijn vriendin en hij besluiten uit elkaar te gaan. In dezelfde tijd wordt hij ziek en raakt gedeeltelijk arbeidsongeschikt. Het schoonmaakbedrijf besluit na meer dan 5 jaar trouwe dienst zijn contract niet te verlengen. Hij krijgt nog wel enige tijd een arbeidsongeschiktheidsuitkering, maar na een herkeuring wordt deze omgezet in een bijstandsuitkering. Zijn hernieuwde aanvraag tot het verkrijgen van een verblijfsvergunning wordt afgewezen op grond van het feit dat hij korter dan drie jaar heeft samengewoond en geen 6 jaar wit heeft gewerkt. Dubbel geluk wordt zo dubbel pech.
Hij besluit tegen de afwijzing in beroep te gaan. Hij spreekt en leest redelijk goed Nederlands, heeft hier een bestaan opgebouwd en wil hier blijven. Het lange wachten op het proces tegen de afwijzing van zijn verblijfsvergunning wordt plotseling doorbroken door een goed bericht. In de tijd dat hij samenwoonde had M. zich ingeschreven als woningzoekende bij woningbouwvereniging Eigen Haard. Eigen Haard biedt hem nu een woning aan. M. gaat eerst in de straat kijken en ziet zichzelf al wonen in die buurt. Slechts enkele formaliteiten scheiden hem van de sleutel van de woning.

Schoonheidsfout

Met alle vereiste papieren op zak gaat M. naar het kantoor van Eigen Haard. Het eerste dat tijdens het gesprek over de woning aan hem gevraagd wordt, is zijn verblijfsvergunning. Die heeft hij niet en de medewerker van Eigen Haard zegt hem dat het dan onmogelijk is de woning aan hem te verhuren. M. stribbelt nog even tegen door te zeggen dat in de aanbiedingsbrief niet wordt gerept over een verblijfsvergunning, maar het mag niet baten. M. komt daarom bij het spreekuur van het Autonoom Centrum langs.
Eigen Haard loopt duidelijk vooruit op de invoering van de koppelingswet, en daarbij is deze woningbouwvereniging niet de enige. Eigen Haard beweert op basis van de Amsterdamse woonruimteverordening M. het huis te ontzeggen. Dat de eis van een verblijfsvergunning niet in de aanbiedingsbrief stond kan waarschijnlijk alleen als een schoonheidsfout worden opgevat.

Pure lariekoek

We bellen het Bureau voor Rechtshulp. De juridische medewerker daar lijkt van enthousiasme van zijn stoel te springen en te popelen om een kort geding aan te spannen. Hij neemt direct contact op met Eigen Haard die na overleg met hun advocaat plots een nieuwe woning besluiten te zoeken voor M.! De woning die voor M. bestemd was, was intussen al vergeven aan iemand anders.
Tevens is de klachtencommissie toewijzing corporatiewoningen Amsterdam ingeschakeld. De verwachting is namelijk dat een geldige verblijfstitel in de aanbiedingsbrief als bijkomende voorwaarde gehandhaafd blijft. De secretaris van de Stedelijke Woningdienst heeft intussen mondeling te kennen gegeven dat Eigen Haard de voorwaarde waarschijnlijk toch mocht stellen, maar dan op grond van de Wet op de Identificatieplicht. Pure lariekoek! Wordt vervolgd!
Misschien heeft M. nu het geluk dat hij net v¢¢r de invoering van de koppelingswet een huis krijgt toegewezen. Hoe zal het hen vergaan die net te laat zijn?