Intimidaties van het bezoek aan de grensgevangenis (maart 1994)
Gebouw van Leugens brochure in 12 hoofdstukken naar aanleiding van 1 jaar grensgevangenis, mei 1993
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (12 november 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (25 oktober 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (15 oktober 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (29 april 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (20 april 1993)
Ontwikkelingen in de grensgevangenis (7 april 1993)
Demonstratie na een jaar grensgevangenis (6 april 1993)
"Bijna helft gevangenen bleef in Nederland" Ervaringen van de bezoekgroep van het Autonoom Centrum in het Grenshospitium, 1992
Isolatie en overplaatsingen: de praktijk van de grensgevangenis (december 1992)
De grensgevangenis en racisme (opening 6 april 1992)
maart 1994
Praktijk van de nieuwe bezoekregeling wat betreft onze werkzaamheden sinds april 1993
1. N. 20-04 Eén van de VVN-medewerkers is er getuige van geweest dat Newton onder druk is gezet met vijf man om hem heen (bij zijn bezoekaanvraag aan ons). Dit is gebeurd op 20 april, dezelfde dag als waarop hij toch een bezoekaanvraagformulier voor ons heeft ingevuld. Wij hebben hem nooit kunnen bezoeken.2. E. Z. 23-04
E. Z. verklaart in een telefoontje op 24 april '93 aan R. den Hollander dat hij vrijdag (23-4) een formulier voor bezoek wilde invullen voor ons. Hij kreeg te horen dat hij allerlei gegevens moest invullen zoals de leeftijd van de bezoeker. Er werd hem gezegd dat het AC niet goed voor hem was, dat het aan het AC verboden was om binnen te komen, en dat het negatief kon zijn voor hem. Hij heeft daarop het formulier niet ingevuld. Een paar weken later (12 mei) belde hij dat hij ons bezoek had aangevraagd. Wij hebben hem nooit gezien sindsdien.
3. M. 23-04
Op 23 april belt ‚‚n van onze medewerkers voor hem op en laat daartoe ons telefoonnummer achter bij de portier. Het telefoontje wordt doorgegeven, met de boodschap dat we toch niets voor hem kunnen doen. Op 12 mei zegt hij tegen advokaat M. Wijngaarden dat hij bezoek van ons wilde vragen maar dat er tegen hem gezegd was dat het AC niks voor hem kon doen, dus had hij het maar niet gedaan.
4. F. 3-05
Op maandagmiddag 3 mei is het ons voor het eerst sinds 30 maart 1993 weer gelukt een bezoek af te leggen aan ‚‚n van de vluchtelingen, de heer F.. Het bezoek was gepland op de bloktijd tussen 15.30 en 17.00 uur. De heer F. heeft naar eigen zeggen voor zowel S. Bosch als R. den Hollander bezoek aangevraagd; er mocht echter maar ‚‚n van ons op bezoek. Het afleggen van het bezoek zelf heeft nogal wat irritatie opgewekt; S. Bosch was om 15.30 uur aanwezig, het duurde echter tot 16.15 uur voordat de heer Frances door personeel was opgespoord. Niemand van het personeel had hem verteld dat S. Bosch op bezoek zou komen. Op maandag 10 mei werd S. Bosch gebeld met de medeling dat hij weer op bezoek kon komen bij F., op vrijdagochtend 14 mei om 11.30 uur. Toen een andere medewerker van de werkgroep later terugbelde met de mededeling dat de bloktijd om 10.30 uur begint, kreeg zij te horen dat S. Bosch gerust een uurtje eerder kon komen, en dat er sprake was van een foutje.
Duidelijk wordt in deze periode dat aan vluchtelingen de meest onzinnige informatie gevraagd voor het invullen van een bezoekformulier: de leeftijd van de bezoeker, paspoortnummer en relatie tot de bewoner. Deze informatie is niet alleen niet ter zake doende, deels is zij bovendien al bekend bij de direktie van het grenshospitium. Het kwam ook voor dat we naast het verplicht tonen van legitimatie ook aan de bezoekersbalie onze identiteitspapieren moesten tonen. Het lijkt vooral op manieren om het aanvragen van bezoek te bemoeilijken en te vertragen.
5. O. 25-05
O. belt ons op 25 mei. Hij wilde die dag bezoek aanvragen maar hem is gezegd dat we hem niet helpen. Zou het opnieuw proberen.
6. J. 28-05
Bezoek R. den Hollander, 28-5-'93. Om 15.30 uur is R. den Hollander er, maar E. is er niet; de bezoekleider belt om hem op te roepen, maar hij 'loopt ergens rond'. Pas om 16.15 u. verschijnt hij, deelt mede dat hem niets is medegedeeld over deze bezoekafspraak, vandaar.
7. H. 31-05
Belt op maandag 31 mei '93. Hij heeft een week daarvoor een formulier ingevuld en nog niks gehoord. Hij zegt het opnieuw te gaan proberen.
D. Verklaarde ons nadat hij na ruim 6 maanden uit het grenshospitium kwam: D. heeft namens anderen die geen formulier konden invullen enkele malen bezoek aangevraagd van het AC. De schriftelijke aanvragen heeft hij in de postbus gedaan. Daarop is niets gehoord. Pas bij navraag werd hem eerst gevraagd wat hij van ons wist en waarom hij bezoek aanvroeg. Ook werd duidelijk gemaakt dat wij een slechte organisatie zouden zijn. Toen werd hem gezegd dat hij bij het Buro Sociale Dienstverlening (BSD) een formulier moest invullen. Hierna heeft slechts ‚‚n van hen bezoek gekregen. Johan van Schaik (afdelingshoofd) heeft bij het verlaten van D. van de grensgevangenis nog een gesprek met D. gehad. Daarin vroeg van Schaik of hij nu niet het ‚‚n en ander wilde vertellen ook over ons (AC).
8. J. 14-06
vult plm. 14 juni '93 een formulier in voor het AC. Een personeelslid vraagt hem daarbij: Wie is dat, AC? J. antwoordt dat hij dat niet weet; het personeelslid zegt dan dat deze mensen geen "Dutch citizens" zijn. Als R. den Hollander later tijdens het bezoek vraag wat zij bedoelen met die opmerking zegt T.: "Not officials, but rubbish". Het personeel vraagt hem of hij soms VVN wil zien, en waarom hij het AC zou willen zien...
In augustus '93 belt T. J. ons een keer op, rond 18.30 uur met de opmerking dat hij een formulier wil invullen maar dat personeelslid Ali weigert dat met hem te doen. J. heeft hulp nodig omdat het in het Nederlands opgesteld is. Ali zegt dat hij het AC niet kent. Vervolgens zegt Ali dat het de laatste dag was dat het AC kwam, dat het AC niet meer komt nu.
9. B. 15-06
B. heeft de afgelopen week regelmatig opgebeld. Hij heeft op 7 juni bezoek aangevraagd. Als hij op 14 juni navraag doet krijgt hij te horen dat er niets van een aanvraag bekend is. Hij doet direkt een nieuwe aanvraag. Op 22 juni worden opnieuw drie bezoekaanvragen doorgegeven. Opvallend voor ons is dat daar niet de heer B. bij zit, die toch al twee maal om ons bezoek heeft verzocht. Als we ons daarover beklagen krijgen we te horen dat we hem op 23 juni kunnen bezoeken. S. Bosch komt op tijd, 15.30 uur. Om 15.50 (ruim een kwartier na aankomst) mag hij naar de bezoekersruimte. bezoek 23-06-1993 Om 16.25 (d.i. 50 minuten na aankomst Bosch) komt B. er aan. Hij zat in de gymzaal, zodat hij zicht had op de MD, want hij wilde pers‚ de dokter zien die dag. De dienstdoende bezoekleider beweert echter dat hij ook naar de gymzaal heeft gebeld met de vraag of Byant daar zat. Het uur wachten wordt door S. Bosch gevuld met wat praatjes met personeel. De bezoekbegeleider ontkent dat B. ooit bezoek heeft aangevraagd. B. vertelt later dat dit niet waar is; hij heeft de bezoekaanvragen gepost in de postbus. Dit heeft hij gedaan omdat hij bang is de aanvraag persoonlijk te overhandigen aan een personeelslid.
10. T. 16-06
Op wo. 16-6-'93 komt R. den Hollander op bezoek voor dhr. T., een naam die ons door een personeelslid per telefoon is doorgegeven voor een bezoekafspraak. Deze persoon is onbekend in het grenshospitium. Dan wordt medegedeeld dat het bezoek aan A., gepland op vr. 18-6 niet doorgaat, en wordt verschoven naar ma. 21-6 10.30 uur, overigens op een zelfde bloktijd als S. Bosch. R. den Hollander vraagt de reden, die wordt niet medegedeeld, wel zegt het betrokken personeelslid dat den Hollander akkoord kan gaan of niet, 'de keuze is aan u'. R. den Hollander zegt hem dat hij A.hierover dan ook moet inlichten, en benadrukt dat omdat dat nou juist meestal niet gebeurt. Dat zal hij doen, zegt hij.
11. A. 17-06
A. heeft meerdere malen bezoek van ons aangevraagd. Pas na diverse malen aanvragen konden we op bezoek. Op 17 juni '93 belt A. 's morgens op om te vragen of R. den Hollander zijn advokaat nog wil bellen en een telefoonnummer in Nigeria. R. den Hollander vertelt hem dat de geplande afspraak van vr. 18-6 niet doorgaat, hij zegt dat men hem daarover niet ingelicht heeft. We praten wat, en spreken af dat hij aan het eind van de dag terugbelt, als den Hollander zijn advo en Nigeria gebeld heeft. Om plm. 10.45 u. belt hij weer dat hij uitgezet gaat worden. Het op last van het personeel en niet beargumenteerd uitstellen van het bezoek heeft er toe geleid dat geen bezoek kon worden afgelegd.
12. D. 17-06
Op 17 juni wordt de heer D. op het Amstelstation gedumpt. Als wij hem diezelfde avond spreken wordt ons duidelijk dat hij al sinds begin april geprobeerd heeft bezoek aan te vragen. In eerste instantie gaat het daarbij om aanvragen op grond van de oude bezoekregeling. Hij krijgt te horen dat wij niet op bezoek mogen. Als hij zich daar samen met twee anderen op 14 april over beklaagt krijgen zij van het betreffende personeelslid te horen dat deze niets kan doen omdat hij er pas sinds kort werkt. Zij eisen vervolgens de direkteur te spreken. Daarop worden de drie door meerdere personeelsleden onder dwang ingesloten. D. moet drie dagen op zijn kamer blijven. Hij krijgt geen maatregel uitgereikt, en ook geen maatregel betreffende de weigering van bezoek. Begin mei wordt hem pas duidelijk dat er een formulier ingevuld dient te worden voor het aanvragen van bezoek. Hij heeft drie maal zo'n formulier ingevuld, wat niet bepaald gemakkelijk is gegaan, maar nooit iets gehoord over een toegekend bezoek.
Op 22 juni belt R. den Hollander naar de heer Politiek om een afspraak met hem te maken. Wij willen wel eens praten over het funktioneren van de bezoekregeling en de status aparte die wij blijkbaar krijgen. De heer Politiek maakt duidelijk daar weinig behoefte aan te hebben, want volgens hem funktioneert de bezoekregeling prima.
13. B. 15-07
Op 15 juli bezoeken we B. Om 16.55 uur wordt medegedeeld dat we het bezoek moeten be‰indigen. Er wordt tussen bewakers onderling ‚‚n en ander fluisterend besproken. Als den Hollander weg is wordt hij in-de-greep genomen. De dag erop belt B. het AC daarover op: zijn papieren zijn afgepakt en gecopieerd. De visitekaartjes van het AC zijn in beslag genomen.
14 P. 20-07
Bezoek zou plaats vinden op 20 juli. J. belt met de opmerking dat P. wordt doorgelaten. R. den Hollander probeert tevergeefs dan maar een ander te bezoeken i.p.v. Port. Organisatorisch onmogelijk, zegt Ger Janssen, die dag bezoekleider.
15 A. 23-07
Bewaker Rudolf Faverus tegen A. tijdens een AC-bezoek van S. (waarneemster voor S. Bosch) aan hem dd. 23-7-'93: "Wij willen niet dat jullie met hen praten, dat is een gevaarlijk groepje". Faverus doelt op het AC. In dezelfde periode wordt een telefoontje van het AC aan A. niet aan hem doorgegeven.
16 T. J. 30-07
Vult op 30 juli in bezoekaanvraag voor ons in. Daarbij wordt hem medegedeeld dat hij ons bezoek niet nodig heeft en nergens voor nodig is.
17. M. 02-08
Belt ons 2 aug op. Zegt ons dat telefoontjes van ons aan hem op 20 en 22 juli nooit doorgegeven zijn. 6 augustus worden telefoontje wederom niet doorgegeven.
Op 12 augustus, na een periode waarin geen bezoek mogelijk was, volgt een telefoontje van een van de personeelsleden: het is weer toegestaan 1 bezoekje, maximaal 1 persoon per dag te doen. Hij voegt er aan toe om snel afspraken te maken want er ligeen een tiental aanvragen.
18. F. 17-08
S. Bosch bezoekt hem op 17 augustus. F. vertelt dat hij op de unit een bezoekformulier had aangevraagd, maar dat in eerste instantie niet gekregen heeft omdat wij een niet door de overheid erkende organisatie zijn, zo werd hem verteld.
19. H.
Hij heeft 2 keer bezoek aangevraagd van ons, pas de tweede keer is dat beantwoord. Hij had onderaan het formulier geschreven dat dit al de tweede keer was, en er de eerste keer geen antwoord was. Met een 'please' aangedrongen. Ook dhr. O. wil bezoek van ons wat tegengehouden wordt. Er werd bij aanvraag gezegd dat het AC niet kan helpen. Hij vulde wel een formulier in.
20. C. 26-08
Op donderdagmiddag 26 augustus zou S. Bosch twee gedetineerde vluchtelingen bezoeken. Op de eerste moest hij bijna twintig minuten wachten, wat al een onredelijk lange tijd is voor een bezoek van anderhalf uur. De tweede vluchteling, de heer C., werd om 15.35 opgeroepen door degene die in de bezoekersruimte de balie bemande. Om 16.10, toen C. nog steeds niet gearriveerd was, bood deze bezoekbegeider Bosch aan een nieuwe afspraak te maken. Deze voelde daar weinig voor, aangezien wij door de volstrekt willekeurige en restriktieve wijze waarop bezoek van ons wordt gepland reeds afspraken hebben tot en met 9 september. Dit zou betekenen dat C. twee weken moest wachten. Kort voor half 5 kreeg Bosch het bericht dat ‚‚n van de mensen die hij op 7 september zou bezoeken zijn kort geding heeft gewonnen en dan dus niet meer in het grenshospitium zal verblijven. Het was mogelijk om op die dag C. te bezoeken, wat Bosch dus maar heeft afgesproken. Om 16.50 uur heeft hij de inrichting verlaten; C. is niet in de bezoekersruimte geweest. Zoals gezegd was er dus een tweede afspraak op 7 september. Die dag was bezoek niet mogelijk omdat er binnen wat aan de hand zou zijn, althans zo werd door het personeel medegedeeld. S. Bosch probeerde hierna deze afspraak te verschuiven, wat niet mogelijk was omdat C. volgens Ger Janssen al was uitgezet. Uiteindelijk belt Ger Janssen 4 dagen later op met de mededeling dat C. bezoek heeft aangevraagd. Als hij herinnerd wordt aan zijn eerdere uitlatingen kan hij zich niets meer herinneren.
21. A. 01-09
tweede bezoek: 1 september 1993 Opgeroepen om 15.35. Pas om 16.40 uur verschijnt hij. Om 16.10 was hij al wel gevonden, ,maar volgens Ger Janssen zat hij te scrabbelen en wilde hij eerst zijn spelletje afmaken. Volgens 'A.' is dat onzin, hij was gewoon in de gymzaal aan het volleyballen en hij zegt direkt gekomen te zijn als hij geroepen was voor bezoek.
Sjoerd Bosch raakte begin september een keer met een advokaat over een en ander in bespreking, advokaat nam namelijk bij hem aan tafel in de bezoekersruimte plaats. Ook een medewerker van VVN kwam erbij staan. Er werd door de bezoekleiding spastisch heen en weer gelopen en gebeld, hetgeen uitmondde in het dringende verzoek aan de persoon van VVN om het kontakt te verbreken en van die tafel weg te gaan, tot ieders uiterste verbazing.
De medewerkers van VVN zijn naar adj.dir. Politiek gegaan om hem om opheldering over deze 'kontaktstoornis' te vragen. Die was zeer ge‹nteresseerd wat VVN dan zoal met onze werkgroep vluchtelingen bespreekt. Alsof kontakt verboden is, we zijn nota bene beide hulpverlenend aan de vluchtelingen, om overlappingen te voorkomen is kontakt juist effektief. En alsof VVN aan de direktie verantwoording moet afleggen over het werk dat zij verricht. De reaktie van Politiek tegen de drie VVN-medewerkers was, dat een en ander in de bezoekregeling stond en dat er nog wel tekst en uitleg gegeven zou worden aan VVN over dit 'kontaktverbod'. Enkele dagen erna ging een medewerker van VVN richting een medewerker van onze werkgroep vluchtelingen in de bezoekersruimte, waarop de bezoekleider de VVN-er zei dat deze dat maar beter niet kon doen want dan zou deze de regels overtreden. Blijkbaar was dit de tekst en uitleg die Politiek nog verschuldigd was. Steeds als er nu kontakt is tussen het AC en de VVN wordt dat verstoord, dit terwijl redenen daarvan achterwege blijven en ook niet uit de bezoekregeling blijken.
Ook is er tegen ons gezegd dat onze medewerkers niet meer bij het BSD-kantoor binnen mogen stappen om daar informatie op te vragen. Dat gebeurt wel eens, namens een vluchteling. Dit is belemmering van het recht op informatie van een vluchteling en ook belemmering van onze hulpverleningswerkzaamheden.
Op 6 september wordt aan S. Bosch bij aankomst in de bezoekersruimte door Ger Janssen medegedeeld dat het ons niet langer is toegestaan zowel VVN als het BSD te bezoeken. Dan zou de bezoekersruimte te onoverzichtelijk worden. Er staan geen regels op papier, maar hij zal kijken of hij wat kan vinden. Tot nu toe is dat schijnbaar niet gelukt.
22. M. 08-09
Op 8-9-'93 bezoek R. den Hollander M. Hij heeft een klacht ingediend over ondervonden problemen bij het aan te vragen bezoek. Daarop heeft de CvT hem bezocht om hem over die klacht te spreken. Hun advies is dat hij ook met zijn klacht naar de direkteur kan stappen...
23. C. 10-09
Op 10-9-'93 gaat het AC bij C. op bezoek. Deze heeft voor dit bezoek drie keer een formulier ingevuld. De eerste keer plm. 1 maand geleden (10-8), maar dat is zoekgeraakt zegt men. Er is toen eind augustus gezegd dat hij weer een formulier moest invullen, hetgeen hij plm. 27/28-8 deed. Weer hoorde hij er niets op, heeft er vervolgens weer ‚‚n ingevuld. Uiteindelijk zien we hem dus 10-09.
24. K. 10-09
Op vr. 10-9-'93 bezoekt R. den Hollander om 14 uur eerst K. en daarna om 15.30 uur C. bezoeken. Om plm. 14.45 uur is er nog steeds geen K., die is 'onvindbaar'. Voorstel is om dan eerst C. op te roepen. Aldus geschiedt, na lang wachten.
25. F. 15-09
Heeft een formulier ingevuld. Bewaker Ger Janssen belt ons wo. 15-9-'93 en wil afspreken voor do. 23-9, hetgeen wij veel te ver vooruit gepland vinden. Wij stellen dus voor bijvoorbeeld donderdag 16-7 of vr. 17-9. Ger Janssen blijft bij do. 23-9. We stellen dan voor: ma. 20-9, maar Ger Janssen blijft volhouden do. 23-9. Toch wil hij wel even de lijst erbij halen. Hij belt even later terug en zegt dat het dan toch kan op di. 21-9. Wij kunnen niet anders dan akkoord gaan. De afspraak valt dan plm. een week later dan dat het formulier is aangekomen bij de bezoekleiding. De oorspronkelijke bezoekaanvraag is daar nog eens enkele dagen zo niet een week voor gedaan.
26. O. 29-09
Op 29 september bezoekt S. Bosch hem. Om dit bezoek te krijgen moest hij 4 keer een formulier invullen.
Lia Bot, de directiesecretaresse, meldt in een telefoongesprek op 30 september dat het contactverbod van ons met anderen (zoals VVN) conform de bezoekregeling is. Het AC is te gast bij het grenshospitium. Deze regels staan niet op papier, maar zijn ongeschreven regels.
27. G. en A. oktober
Op straat gezet en bij ons terrecht gekomen. Zij vertelden ons dat zij herhaaldelijk bezoek van ons hebben aangevraagd; het resulteerde slechts in ondervraging door het BSD, en in de opmerking dat het slecht was bezoek van ons aan te vragen. Bovendien is ook recentelijk nog tegen hen gezegd dat wij de vechtpartij hebben georganiseerd die plaatsvond op 25 oktober j.l.
Op 12-10-'93 had ‚‚n van ons, Rens den Hollander, een korte onmoeting in de wandelgangen met twee leden van de Commissie van Toezicht. De week daarvoor had ‚‚n van de twee leden een medewerker van ons, Sjoerd Bosch, even gesproken en laten weten dinsdag 12-10-'93 weer in de grensgevangenis aanwezig te zullen zijn. Hij zei dat we dan wel verder konden praten, hij zou daar tot 16.30 uur binnen zijn. Wellicht konden we elkaar dan in de wandelgangen spreken. Aldus geschiedde, onze medewerker en beide commissieleden hadden een ongeveer tien minuten durend gesprekje. Er was weinig tijd, want wij hadden bezoek met twee vluchtelingen die middag en de commissieleden deden verder hun rondgang in het 'grenshospitium'. Wij wilden dan ook voorstellen een nadere afspraak te maken.
Het bezoek aan de eerste vluchteling was al aangevangen, toen de bezoekleider naar R. den Hollander toekwam met de opmerking dat het niet de bedoeling was dat zij anderen dan haar bezoek aansprak, ook niet de leden van de Commissie van Toezicht dus. Zo waren de regels. R. den Hollander vroeg of hij dit dan op papier kon laten optekenen. Daarop kwam een andere bewaker, Ger Jansen, zich ermee bemoeien. Hij meldde dat dit in de bezoekregeling staat en dat zij dat ons al vele malen hebben uitgelegd, dat wij dat wel weten. Wij proberen echter nu al enige tijd juist duidelijkheid omtrent die regels te verkrijgen, maar die blijft tot op heden uit. Hij zei dit niet op een normale toon, hij 'blafte' nogal. Daarop antwoorde den Hollander dat hij niet zo'n toon tegen haar hoefde aan te slaan, waarop hij meldde dat zij zich aan de regels moest houden en '...anders ga je eruit'.
Toen den Hollander om vijf uur het bezoek met de tweede vluchteling be‰indigde, groette, inpakte en de tafel even opruimde, kreeg zij van diezelfde bewaker (Ger Jansen) wederom op kommanderende toon te horen dat zij weg moest, terwijl zij aan het weggaan was. Zij liep langs een VVN-medewerker, groette, en werd weer door Ger Janssen agressief bevolen eruit te gaan, 'den Hollander, eruit!' Zij liep langs hem en hij sneerde haar toe dat ze de volgende keer 'n kwartier bezoek gekort zou worden.
Als er na 24-10 voorlopig tot nader order geen bezoek meer kan plaatsvinden, doen wij dd. 26-10 eerst bij justitie navraag. Jannie Pols (Voorlichting) staat ons echter niet te woord omdat we geen journalist zijn. Op de vraag waar je als burger dan je informatie kunt krijgen weet zij ook geen antwoord. S. Bosch belt vervolgens direkteur Pronk op met de vraag tot hoe lang deze maatregel duurt. Wij vinden het nogal wat dat er kollektief gestraft wordt middels bezoekweigering. Bovendien moeten wij onze planning ook weer aanpassen nu. Pronk zegt dat de maatregel in principe voor de duur van 7 dagen is opgelegd (standaardtermijn), in het kader van het onderzoek. Hij weet ook te melden dat 'het kan zijn dat er informatie loskomt die zal betekenen dat wij er voor langere periode niet inmogen'. Ook meldt Pronk dat de maatregel niet strijdig is met door hem en Kosto gedane uitspraken in de pers als zou de rust zijn weergekeerd. Pronk zegt dat aan eenieder die bezoek had aangevraagd een maatregel is uitgereikt. Bij navraag door ons blijkt dat helemaal niet zo te zijn. Het zou inderdaad volgens de bezoekregeling (art. 9:2 Reglement Grenslogies) moeten gebeuren. In hetzelfde gesprek zegt Pronk dat er niets zwart op wit staat m.b.t. de maatregelen in de bezoekersruimte, en dat het maatregelen zijn ter stroomlijning van het bezoek. Hij wil dat niet in regels vatten, want er zijn al regels genoeg. Of wij dan soms meer regels willen...?
28. D. 26-10
12.00 uur tel aangevraagd voor D. en P. P. is weg, Mc donalds niet. Den Hollander vraagt wanneer het doorgegeven wordt, want het telefoontje van zaterdag 23 oktober voor P. is niet of te laat doorgegeven terwijl door den Hollander gezegd was dat het spoed had omdat hij waarschijlijk zondags uitgezet zou worden. Het dienstdoende personeelslid weet het niet uit te leggen, en Ger Janssen neemt de telefoon over en zegt dat hij wel uitmaakt wanneer een telefoontje wordt doorgegeven. Aan het eind van de dag is er nog steeds geen telefoontje geweest van D.
29. 3 Palestijnen
Tegen Jolanda van Dijk van het Nederlans Palestina Komitee verklaart A., zie bijlage brief van Palestina Komitee, dat hij en andere Palestijnen door het personeel onder druk worden gezet. Voortdurend wordt gezegd dat het slecht voor hen is om contact met ons te hebben en dat contact negatieve gevolgen voor hen heeft. Zij voelen zich bedreigd.
A., K. en nog iemand hebben formulier ingevuld en zijn daarbij geintimideerd.
30. D. 15-11
heeft voor 24-10 een formulier ingevuld en post dat op zondagavond 24-10, wetende dat de postbus dan waarschijnlijk geleegd wordt, 's maandags wordt dan post verwerkt. Dat levert een bezoekplanning op dd. 28-10. Echter wegens de vechtpartij op 24-10 wordt er kollektief gestraft met weigering van bezoek voor iedereen. Als wij de week daarop opnieuw al diezelfde aanvragen van de week daarvoor willen plannen, zegt bewaker Ger Jansen dat er opnieuw formulieren dienen te worden ingevuld voor bezoekaanvraagen met ons. De oude van de week daarvoor zijn 'verlopen', aldus Jansen. De vraag blijft onbeantwoord of deze mededeling ook aan de vluchtelingen zelf werd gedaan. Op 15-11 vertellen wij het in ieder geval telefonisch aan D., hij hoort het dan voor het eerst. Hij vult daarop (dan dus pas) een nieuw formulier in. De supervisor op de unit vertelt hem dat het AC het BSD kan bellen om een afspraak te maken. R. den Hollander probeert dat, wetend dat dat niet de gangbare manier is. Het levert dan ook niets op, behalve de mededeling dat het via de bezoekleiding moet gaan. Dat vertel ik weer telefonisch aan D.. Wij worden pas veel later opgebeld voor een afspraak dd. 24-11.
31. K. 15-11
R. den Hollander bezoekt K. op 15-11. Hij vertelt dat hem bij zijn aanvraag van ons bezoek de mededeling werd gedaan dat hij beter VVN om hulp kon vragen. En ook zei personeel: 'If you ask AC for visit you will be suspected'. K. zegt dat hij niet bang is en heeft dan ook toch een formulier ingevuld voor het AC. Hij wil daarover iets opschrijven en zegt ons dat te zullen opsturen. Een dag later belt hij en zegt dat hij dat toch maar niet doet omdat hij toch enigszins bang is.
32. TH 22-11
bezoekt R. den Hollander de heer Th. Uiteindelijk zit zij 1 1/2 uur voor niets te wachten want hij is 'onvindbaar' zeggen bezoekbegeleiders Ingrid en Roy. Een dag later blijkt als wij hem opbellen dat hij al die tijd op zijn cel heeft gezeten en niet opgeroepen is. Toen R. den Hollander de bezoekruimte binnenkwam zei Roy dat hij hem al geroepen had. Zij vroeg of hij dan ook gezegd had dat hij z'n dossier mee moest nemen. Dat had hij al doorgegeven, zei hij. Dit bevreemdde mij omdat wij daar meestal om moeten vragen. Na een half uur vroeg den Hollander Ingrid of ze hem nog 'ns wilde oproepen, hetgeen zij al gedaan had, zei ze. Zij en Roy zeiden dat het ook zo kon zijn dat Th. gewoon niet kwam omdat hij geen zin had om ons te zien! Den Hollander kon echter alles horen/volgen al wachtende, maar er was geen tweede oproep. Zij kon niets doen dan even later nog een keer aandringen. Zij werd toegesnauwd dat ze niet bezig kon blijven. Uiteindelijk vertrok ze om 17.00 uur, waarbij een vrouwelijk personeelslid nog zei: "Je bent een vrouw en toch ben je zo lastig", even later schold zij den Hollander (achter haar rug om) uit voor 'kreng'.
33. C. november
Toen hij bezoek van ons aanvroeg is hem door personeel verteld dat dat slecht voor hem was en dat hij zijn zaak daardoor zou verliezen. C. heeft zijn schouders opgehaald en gezegd dat hij na 3 jaar burgeroorlog in zijn eigen land van dit soort dreigementen niet onder de indruk is.
34. R. november
Heeft drie formulieren ingevuld voor 1 bezoek. Hij zegt niet ge‹timideerd te zijn, wel is hem gezegd dat VVN betere hulp biedt.
35. V. november
Eerste keer is hem geen formulier gegeven. Een ander heeft vervolgens een formulier voor hem ingevuld. Dat mocht niet, bij de BSD heeft hij zelf een nieuw formulier ingevuld. Er werd hem gezegd dat bezoek van ons slecht was voor zijn positie.
36. F. december
vertelt een AC-medewerker tijdens een bezoek dd. 8-12-'93 dat hij, nadat hij zijn bezoekaanvraagformulier in de postbus gedeponeerd had, werd uitgenodigd bij twee personeelsleden om uitleg te geven over waarom hij ons bezoek aanvroeg. Die twee zeiden dat het AC toch niet hielp en als hij hulp nodig heeft hij de advokaat en VVN kan inschakelen, en niet het AC.
Resumerend:
-Gehoorde klachten over intimidatie: het AC kan jou hier toch niet uithelpen, vraag VVN en advokaat. Heeft het AC hier ooit iemand uit het GH kunnen krijgen dan? -Er wordt geweigers een formulier vor aanvraag te geven -Aanvraag raakt zoek. -Bezoekafspraken worden niet aan vluchtelingen doorgegeven. -Telefoontjes worden vaak niet doorgegeven. -Bij aanvraag volgt een standaard gesprekje over het verschil tussen ons en anderen bezoekers. Dit resulteerd in het feit dat de meeste vluchtelingen hun aanvraag niet dorzetten.
