O. komt in 1994 vanuit Mauretanië naar Nederland. Hij vraagt asiel aan, maar dit wordt door de IND afgewezen. Het Ministerie van Justitie verdenkt hem ervan dat hij niet uit Mauretanië. komt. De rechter volgt die gedachte en wijst het asielverzoek af. Eind 1994 wordt hem te verstaan gegeven dat hij moet vertrekken uit het asielzoekerscentrum en uit Nederland. Hij kan nergens heen en kiest er niet voor om op straat te leven. Als blijkt dat O. na een half jaar nog in het centrum woont, wordt hij naar het Verwijdercentrum Ter Apel gestuurd. Hij ondergaat acht verhoren van gemiddeld één uur. Na vijf maal verhoord te zijn wordt door de IND de conclusie getrokken dat O. geen initiatieven ontplooit om Nederland zelfstandig te verlaten. De IND zegt niet dat O. niet meewerkt, maar dat hij onvoldoende meewerkt. Het Ministerie van Justitie kan hem namelijk nog steeds niet uitzetten. Tijdens het zesde gesprek presenteert men hem daarom telefonisch aan de Mauretaanse en de Senegalese diplomatieke vertegenwoordiging. Beide vertegenwoordigingen erkennen hem niet als burger van hun land. De IND oordeelt dan maar als volgt: "Verdere informatie aan de hand van welke de Mauretaanse danwel de Senegalese autoriteiten wel een grensoverschrijdingsdocument zouden hebben kunnen verstrekken heeft u vervolgens niet verstrekt ". O. werkt wel mee, maar niet voldoende omdat de IND hem niet kan uitzetten, dus wordt O. op straat gedumpt. Het Autonoom Centrum vangt hem nu al enige tijd op om hem in zijn illegale bestaan een tijdje een steun in de rug te geven. Daarnaast wordt samen met zijn advocaat een bezwaarschrift voorbereid tegen de dumping. uit Ter Apel. De behandeling van het bezwaarschrift tegen de beslissing van de COA dient bij de bestuursrechter en het zal dus geruime tijd duren alvorens er een uitspraak volgt.

Sinds Nederland een terugname-overeenkomst heeft gesloten met Sri Lanka worden steeds meer vluchtelingen direct vanuit Aanmeldcentrum Schiphol in de grensgevangenis (Grenshospitium) opgesloten. M. komt in juni 1997 aan in Nederland. Direct na aankomst wordt haar asielverzoek afgewezen en wordt ze overgebracht naar de gevangenis. Haar eerste asielverzoek wordt afgewezen, maar aangezien M. tijdens haar eerste interview niet heeft verteld dat zij ook sexueel is misbruikt, wordt een tweede verzoek ingediend. Dit wordt afgewezen en vlak daarna wordt M. uitgezet naar Colombo, Sri Lanka. Het gehoor naar aanleiding van het tweede verzoek heeft veel weg van een politieverhoor. Een vraag van de IND-ambtenaar met betrekking tot de sexuele mishandeling: "Kunt u verklaren waarom u hierover onder andere wel vertelt, nadat ik u heb geconfronteerd met de feiten die u tijdens het nader gehoor had verteld?" M. antwoordt dan dat ze al zes maanden gevangen zit en veel over het gebeuren piekert. Na haar uitzetting naar Sri Lanka wordt zij door een familielid opgewacht. Drie dagen later belt deze dat M. niet is komen opdagen op het vliegveld. Het spreekuur probeert in contact te komen met de ambassade in Colombo die M. zou opvangen. Het levert niets op, maar wel wordt duidelijk dat er van enige monitoring geen sprake is. De contacten met andere Tamils in de grensgevangenis worden overgedragen aan de Sri Lanka Werkgroep die kort geleden is opgericht. Zij probeert nu in contact te blijven met gevangen Tamils en hen te bezoeken.
H. heeft met tussenpozen sinds 1985 in Nederland gewoond. Nadat hij uit Egypte is vertrokken kan hij met een sofi-nummer aan werk komen. In 1993 loopt hij tegen de lamp en wordt uitgezet. Terug in Egypte lukt het hem niet een nieuw bestaan op te bouwen en hij vertrekt weer naar Nederland. Sinds enkele maanden overleeft hij in Amsterdam. Graag zou hij willen weten of hij in aanmerking komt voor de zes-jaarsregeling die op 1 januari 1998 is opgeheven. Hij weet echter zijn sofi-nummer niet meer uit zijn hoofd en aankloppen bij zijn oude baas durft hij niet meer. Via een advocaat proberen we het nummer te achterhalen, maar dit strandt op de eis dat H. zich persoonlijk bij het belastingkantoor moet identificeren. Het paspoort van H. is namelijk bij een uitzetting enkele jaren geleden door de marechaussee ingenomen. H. neemt nu Nederlandse les in No Pepers en komt er regelmatig eten.