Onderzoek naar wat en waarom? Door Ed Hollants Autonoom Centrum 03-02-2004 Wat veel burgers al wisten door, zonder een inlichtingendienst ter beschikking te hebben, gezond verstand te gebruiken en openbare bronnen te raadplegen, lijkt nu een algemeen geaccepteerd feit te zijn: er zijn geen massavernietigingswapens in Irak. Eerder was al geconstateerd dat een kernwapenprogramma in Irak een fabel was; evenzo de connecties van het Saddam-regime met Al-Qaeda. En ook dat wisten velen al voordat de oorlog werd ingezet. Deze twee zaken werden zonder enig steekhoudend argument en middels gefabriceerd bewijs naar voren gehaald om de oorlogstrom te laten roffelen. Er lijkt zich nu het grootste schandaal in de geschiedenis van de VS en de internationale gemeenschap te ontwikkelen. De niet meer te keren kritiek moet nu enigszins ingedamd worden door onderzoeken in te stellen naar de inlichtingendiensten, alsof daar de schuld ligt. Een eerste onderzoek in verband met de oorlog in Irak, verricht in het Verenigd Koninkrijk (UK), is reeds achter de rug naar aanleiding van de zelfmoord van de wapendeskundige Kelly. Het Hutton-rapport hierover, dat vorige week uitkwam, zuiverde politici van alle blaam terwijl de pers in de hoedanigheid van de BBC de verwijten kreeg. Ongeloof is de reactie bij velen in de UK. Landelijke kranten hebben het over de witwas-affaire en opiniepeilingen geven aan dat er meer mensen niet dan wel de uitkomsten van het rapport accepteren. Het lijkt er dan ook op dat de beerput eerder verder opengaat dan gesloten is. Nu volgt dus een onderzoek naar het falen van de inlichtingendiensten in de VS en UK. Het is een afleiding van waar het werkelijk omgaat, want waarom zouden niet juist de volgende zaken onderzocht worden: -De neo-conservatieve denktank 'Project for the New American Century (PNAC)' brengt in september 2000 een document uit, getiteld 'Rebuilding America's Defences'. Dit document is ondertekend door onder andere Dick Cheney (huidige vice-president), Donald Rumsfeld (nu minister van defensie), Paul Wolfowitz (Rumsfeld's staatssecretaris) en George W. Bush's jongere broer Jeb. Het document beschrijft de contouren van wat zich nu afspeelt in het Midden Oosten. - De in december 2002 ontslagen minister van financiën Paul O'Neil zegt in zijn kort geleden verschenen boek, 'De prijs der loyaliteit', dat hij op het Witte Huis nooit enig bewijs van massavernietigingswapens gezien heeft en dat Bush nadat hij tien dagen aan de macht was (20 januari 2001) zijn adviseurs opgedragen had om een weg te vinden om Irak binnen te vallen. -Onderzoeksjournalist Seymour Hersh heeft gedocumenteerd dat in oktober 2001 door Donald Rumsfeld onder de naam 'Office of Special Plans' (OSP), een geheime afdeling op het Pentagon is opgezet geleid door Paul Wolfowitz. Het doel was om een zaak te creëren, die een inval in Irak mogelijk moest maken en een gecontroleerde informatiestroom op gang moest brengen, door informatie van een netwerk van 'bevriende' denktanks en het Iraaks Nationaal Congres onder leiding van Amhed Chalibi. Deze informatie werd vervolgens afgeleverd aan het Witte Huis waar deze gebruikt werd om de oorlog met Irak te verkopen. Het was een reactie op het falen van de CIA op 'bewijzen' te leveren. Iedereen die even de moeite neemt op Internet te zoeken, vindt zo nog tal van andere feiten die aangeven dat de massavernietigingswapens slechts een gezochte aanleiding waren voor een politiek die al jaren eerder ontwikkeld was. Ondanks alle energie die erin gestoken is om de Irak-dreiging te verkopen kwam het uiteindelijk niet verder dan een schertsvertoning. Er werd een slotakte opgevoerd door Powell tijdens een bijeenkomst van de VN-veiligheidsraad op 5 februari 2003 die direct uitgezonden werd op TV. Over de hele wereld keken mensen mee. Het ging hier immers om zeer ernstige zaken. 'Meester' Powell leerde ons met de aanwijsstok in de hand (die kenden we al uit de eerste golfoorlog), wijzend op een filmpje, waar met de beste wil van de wereld niet uit op te maken viel wat het voorstelde, dat dit 'het bewijs' was. Verder had hij ook nog een verknipt geluidsfragmentje als bewijs meegenomen. Waarschijnlijk zaten miljoenen mensen met open mond van verbazing te kijken. Het niveau haalde nog niet dat van een voordracht op de laagste klassen van de lagere school. Echter de massamedia en beleidsmakers in de VS, maar ook in Nederland waren overtuigd: het bewijs is geleverd. Je vraagt je af waarom er in Nederland geen kranten zijn die vanaf het begin goed onderzoekswerk hebben verricht en zich vastbeten in het schandaal van de oorlog in Irak zoals bijvoorbeeld wel in de UK gebeurde. Binnen Nederland met zijn politieke steun aan het oorlogsgebeuren zou in ieder geval nu dan toch een storm van verontwaardiging moeten losbarsten en zouden er koppen moeten rollen. Want de VN met zijn wapeninspecties hadden met hun rapporten gelijk, evenals het 'oude europa' waar Nederland blijkbaar niet bij wil horen. Maar de VN is met steun van Nederland als niet ter zaken doende aan de kant geschoven. Irak balanceert nu op de rand van een burgeroorlog. (Zelfmoord-)terrorisme is toegenomen en bereikt haar doelen. Nuanceringen zijn weggevallen en de koude oorlog-sfeer is terug, nu tegen de Islam. Het Irak-schandaal dat zich afgelopen jaar heeft ontwikkeld, heeft veel verder strekkende gevolgen dan dat 11-09 op zich heeft gehad. Er is echter ook een lichtpuntje of zelfs lichtpunt. Talloze burgers doorzien en doorzagen de politici. Onder andere door onafhankelijke kritische media die via Internet verspreid worden en overal te lezen zijn, kan iedereen de feiten leren kennen. De talloze burgerinitiatieven die protest aantekenden tegen de oorlog worden in hun mening bevestigd: laat het niet over aan politici. Bush, de neo-conservatieven in de VS en Blair voeren een verloren strijd. De kans is levensgroot dat ze het niet kunnen beperken tot falende inlichtingendiensten. De vraag is alleen wel wat ze al voor ellende hebben aangericht en wie en wat ze meeslepen in hun val. Zie ook het meest volledige overzicht tot nu toe wat betreft het OSP en de neoconservatieven: The Lie factory