Repressie in Genua: mislukte contrastrategie van Italiaans-Amerikaanse legertop
Peter Mertens
Het militariseren van de gehele havenstad, de bommenpsychose, het
afschaffen van de burgerlijke wetten, de politie-infiltratie, en de
fascistische raid op GSF, radio GAP en Indymedia waren geen "toeval"
of stonden niet los van elkaar. Ze kaderden in de strategie van de
spanning om de beweging te breken. Maar dat is niet gelukt. Repressie
in Genua: mislukte strategie van Italiaans-Amerikaanse legertop De
strijd van de "Cavalieri dell¹Utopia", die hardnekkig blijven beweren
dat een andere wereld mogelijk is, heeft de G8 de stuipen op het lijf
gejaagd. In hun angst hebben de militaire raadgevers van Berlusconi
eenwetenschappelijke contra-strategie gevolgd.
De hele operatie werd geleid door het topniveau van het leger, in de
hoofdkwartieren van NOCS (leger) en SCO (speciale politie). Op
zaterdag 14 juli kwamen honderd agenten van de Operatiegroep naar
Genua om een week lang het bevel over alle strijdkrachten te nemen,
zo getuigt een anonieme agent in La Repubblica (woensdag 26 juli
2001).
Ook de CIA was aanwezig. Op nauwelijks enkele meters van het Palazze
Ducale had de Amerikaanse geheime dienst haar hoofdkwartier
opgeslagen in een herenhuis op de Via Dante. Officieel vermomd als de
³buitenlandse commerciële afdeling van de Verenigde Staten²
contacteerden de geheimde dienst tientallen jongeren als tipgever.
Volgens de Italiaanse onderzoeksjournalist Amadori waren in totaal
zeker 200 geheime agenten
aanwezig, vooral uit de Verenigde Staten, Engeland, en uit de SISDE
van Italië (Giacomo Amadori, ³Il Porto delle Spie², in Panorama
Italia, zaterdag 13 juli 2001).
Het hoofdkwartier van het Italiaanse leger heeft al lang een speciale
band met de Amerikaanse geheime dienst en met de NAVO. In de jaren
¹60 en ¹70 werden onder impuls van de geheime NAVO-groepen ³Stay
Behind², beter bekend onder de naam Gladio, in totaal meer dan
duizend terreurdaden gepleegd die honderden doden eisten. Een taktiek
die bekend staat onder de naam ³de strategie van de spanning², in
België berucht door de blinde terreur van de Bende van Nijvel. De
12.000 leden van Gladio moesten, onder Amerikaans bevel, een nieuwe
sterke staat voorbereiden tegen het communistisch gevaar,
naar het voorbeeld van het Griekse kolonelsregime.
Vandaag wilden Berlusconi en Fini, die trouwens beiden uit de uit de
stal rond Gladio komen, op zeker vijf cruciale momenten diezelfde
strategie gebruiken om de beweging van de 300.000 te breken. Maar dat
is hen niet gelukt.
Eerste moment: militariseren van de hele stad
³Ali Baby Bush en zijn zeven rovers², zoals de G8 in de protestmond
genoemd wordt, hebben zich beschermd met een militaire kracht van
18.000 eenheden.
2.700 elite-troepen van het leger, 7.000 anti-oproer-agenten, 5.000
rijkswachters (carabinieri), 1.500 douaniers, en 200 boswachters
moesten er voor zorgen dat de heren ongestoord vergaderden, ver weg
van het volk.
Daarvoor werden de typische kleine straatjes van de historische
binnenstad letterlijk dichtgelast met drie meter hoge stalen hekken.
De 13.700 Genuezen die binnen de rode zone woonden kloegen dagelijks
op de lokale televisie, voor de gelegenheid omgedoopt tot ³Zona
Rossa², aan dat ze werden ³opgesloten in een ghetto².
De paracommando¹s van de OFogore¹, berucht voor het folteren van
Somaliërs tijdens de operatie ORestore Hope¹, het marinebataillon
San Marco, de duikerscommando¹s van Comsubin, de specialisten in
bacteriologische en nucleaire oorlogsvoering van het NBC, het kruim
van de luchtmacht met spionagevliegtuigen en legerhelikopters moesten
samen met 200 sluipschutters de rode zone bewaken tegen de
jongerenbeweging. De Genovese cellen werden vrijgemaakt om plaats te
maken voor de betogers, alle riooldeksels in Genua
werden dichtgelast om het "ondergronds" verzet te voorkomen.
Dinsdag zagen we in Genua een kolonne van loeiende legervrachtwagens
die zware bulldozers naar hun hoofdkwartier overbrachten. Het geluid
van sirenes, laagvliegende politiehelikopters, voorbijtrekkende
politiecaravaans, politie-zodiacs in de zee, legervoertuigen en
carabinieri heeft tien dagen lang ons gehoor geteisterd. Terug in
België moesten we wennen aan de stilte. Waren we de militarisering
dan toch Ogewoon geworden¹?
Tweede moment : creëren van een bommenpsychose
Toen we maandagmiddag 16 juli in Genua van de trein stapten werd
plots het hele station Piazza Principe door een grote politiemacht
ontruimd. Bomalarm. ¹s Morgens was er in de residentiële wijk San
Fruttuoso in het noorden een bombrief ontploft. In de late namiddag
ontplofte een tweede bombrief in het politiecomissariaat van Avezzano.
Sinds maandag heerste er een ware bompsychose op het schiereiland.
Politie, carabinieri en leger die glascontainers, stations, bussen en
parken afzetten om vermoedelijke bompaketten onschadelijk te maken
zijn een dagelijks tafereel geworden.
Dinsdag zagen we het leger een plastick zakje onschadelijk maken: er
bleken twee sandalen in te zitten.
Donderdag ontpoften twee bommen in Milaan, één tegen het
televisiestation Tg4 en één tegen de hoofdzetel van Benetton. De
Berlusconi-pers (40% van de Italiaanse pers is eigendom van
Berlusconi zelf) insinueerde onmiddellijk dat het gesofisticeerde en
dure geweld van bombrieven uit de protestbeweging zou komen. En
vooral dan vanuit de
activisten van de sociale centra, de communisten en Tutte Bianchi.
Twintig dagen lang werden overal in Italië huiszoekingen verricht.
Zonder enig mandaat viel de ³Digos² (de politieke politie) huizen
binnen, en dat mocht zolang het officiële motief maar luidde dat
gezocht werd naar Owapens en explosieven¹.
De hele periode werd op de regerings-TV een tafel getoond met
handgranaten, lonten, machinegeweren, explosieven en machetes. ³In
beslag genomen in een huis midden in de Rode Zone², zo klonk de
onheilspellende commentaar. Achteraf bleek dat het wapentuig gevonden
werd bij een Siciliaanse drugsdealer, en dus niets met de
gebeurtenissen in Ligurië te maken had. Maar het beeld was de wereld
ingegaan. Net zoals de boodschap dat de fundamentalisten van Bin
Laden van plan waren een aanslag te plegen tegen de
George Bush. De Amerikaanse ambassade in Italië berichtte
onmiddellijk dat ze ³het gerucht zeer ernstig namen².
Derde moment: het afschaffen van de eigen wetten
Eens de spanning was gecreëerd werden de verschillende
grondwettelijke rechten gewoon afgeschaft. Het vrije verkeer van
personen, voorzien in de akkoorden van Shengen (althans in Europa),
was tijdelijk geschorst. Aan de grenzen met Zwitserland en Frankrijk
worden grootscheepse controles uitgevoerd door politie die via
computer alle ideniteitskaarten controleert.
Bussen, treinen en zelfs fietscaravaans van activisten worden lang
tegengehouden en gecontroleerd. Een schip met 2000 Griekse
anti-globalisten werd twee dagen lang vastgehouden in Ancona.
Ook het het grondwettelijkrecht op betogen werd gemuilkorft: betogen
mag, maar dan liefst in de savanne, ver weg van de eigenlijke G8. En
naar de betoging komen mag ook,
maar dan niet via de twee hoofstations van de havenstad Piazza
Principe en Brignole. Het is alsof 300.000 mensen naar Brussel komen
maar dat het noordstation, het centraal station en het zuidstation
gesloten zijn.
En in de stad wordt iedereen voortdurend gecontroleerd. De politie
heeft zelfs een richtcijfer meegekregen om elke dag 1.200
identiteitscontroles uit te voeren. De vrije informatiewinning werd
eveneens opgeschort. Tientallen journalisten moesten van de politie
hun fototoestel openen om de film te overbelichten. Reporters Sans
Frontières publiceerde de lijst van 13 journalisten die ernstig
mishandeld werden door de politie (Europe Desk
Reporters Sans Frontières, ³Italie, sommet du G8 à Gênes², woensdag
25 juli 2001).
De Milanese socioloog Salvatore Palidda sprak onmiddelijk over de
Oglobalisering van de repressie¹: ³De situatie is zeer ernstig, er is
een zich een nieuw autoritarisme aan het ontwikkelen dat herinnert
aan lang geleden. Men sluit de grenzen, de stations, de luchthavens
en wegen, men schorst de akkoorden over de vrije beweging van
personen gewoon op. Men wil in werkelijkheid het recht om te
manifesteren afschaffen door een gevaarlijk precedent te creëren en
men wil zo de democratische regels herschrijven. We
staan niet langer voor de klassieke formule van ordehandhaving, maar
we kijken aan tegen een repressief apparaat dat het terrein compleet
militariseert zoals in oorlogstijd. Dat gebeurt nu in Genua. Dat
alles toont de hallucinante kracht van een macht die met niemand wil
spreken, en zich arrogant baadt in haar eigen rol.² (Liberazione,
maandag 16 juli 2001)
Vierde moment: massaal infiltreren in de betogingen
Op de foto hiernaast kan men zeven agenten zien die poseren aan de
ingang van de kazerne van de Carabinieri, net voor de grote betoging
voorbij trekt op zaterdag 21 juli. Eén agent is in uniform, minstens
drie anderen zijn als betoger uitgedost met de monddoek en de
knuppels paraat. De foto werd zondag op de persconferentie van het
Genoa Social Forum aan de wereldpers uitgedeeld. Woordvoerder Luca
Casarini verklaarde ³de agenten hebben zich nadien in de betoging
gemengd en rellen uitgelokt². (Il Manifesto, maandag 23 juli 2001).
Ook op verschillende andere televisiebeelden heb ik zelf kunnen zien
hoe gemaskerde agenten zich in de betoging mengen. De meeste
brandstichtingen tegen huizen en voertuigen van gewone Genovesi
vonden plaats ver weg van de grote betogingen. Op de
televisiestations getuigden zaterdag verschillende journalisten hoe
die kleine groepjes door de politie gewoon hun gang mochten gaan. Er
is te zien hoe gemaskerde mannen in T-shirt, tijdens de rellen naar
de politieoversten stappen en met hen praten. De cameraman die de
beelden draaide vertelde dat hij aanvankelijk zijn ogen niet kon
geloven maar dat
hij de gemaskerden de hele tijd bleef volgen en dat zich steeds
opnieuw hetzelfde scenario bleef herhalen. Er is te zien hoe, als
betogers uitgeruste, Vespa-rijders plots naar de politie gaan om
gemoedelijk met hen te praten. Er vielen 560 gewonden, maar geen van
hen onder die kleine baldadige groep.
De lokale Genovese televisie Zona Rossa toonde de politiebeelden van
zaterdag uit de helikopter. Midden van de rellen rijdt ineens een
grote witte bestelwagen naar de provocateurs toe, de deuren achteraan
worden geopend en base-ball-bats en bivakmutsen worden uitgedeeld.
Hoe komt die grote bestelwagen ineens midden de relschoppers in de
zwaar bewaakte gele zone (schutskring buiten de verboden rode zone),
op het moment dat zelfs geen fiets door de grote containers van het
politiecordon geraakte ? De tientallen politieprovocateurs hadden de
taak de sympathie van de Genovesi te breken en dienden als alibi om
de grote betogingen vrijdag en zaterdag uiteen te spuiten met
traangas.
Vijfde moment: een fascistische raid om bewijsmateriaal te vernielen
Zaterdag werd op het militaire hoofdkwartier in Rome het bevel
gegeven om het zenuwcentrum van het Genova Social Forum (GSF) en de
onafhankelijke media Indymedia binnen te vallen. De fascistische
militaire raid werd uitgevoerd door speciale eenheden uit Rome, de
Genovese politie zelf werd er buiten gehouden. Deze militaire
goedgeplande razzia had tot doel alleinformatie en bewijsstukken over
de politieprovocatie te vernietigen.
Documenten over de politie-infiltratie, getuigenissen over
politiebrutaliteiten, lijsten van gearresteerden, videobeelden over
het geweld van de carabinieri, dossiers van de onafhankelijke
advokaten, mini-discs en harde schijven werden in beslag genomen.
Het doel van de laffe nachtelijke bestorming was ook het
hoofdkwartier van de beweging te terroriseren en lam te leggen. 96
media-activisten werden gearresteerd en de meesten werden naar de
gevangenis van Bolzaneto gebracht.
Daar werden ze mishandeld door de GOM (Gruppo Operativo Mobile). ³De
deuren van de politiewagens gingen voortdurend open en in elkaar
geslagen jongeren strompelden eruit. Ze moesten lang tegen de muur
staan. Binnen werden ze met hun hoofd tegen de muur geslagen. Ze
urineerden op sommige jongeren en sloegen hen wanneer ze weigerden
het fascistische lied Ofacetta nera¹ te zingen.
Een meisje bleef maar bloed overgeven terwijl de GOM stond toe te
kijken. De meisjes werden bedreigd met verkrachting door de matrak.²,
aldus de anonieme getuigenis van een agent van de GOM (La Repubblica,
woensdag 26 juli 2001).
De Italiaanse minister van Justitie, Roberto Castelli, verklaarde
dinsdag bloedserieus ³ik heb geen geweld gezien in Bolzaneto².
En de beweging ? Die heeft zich nooit laten intimideren
De strategie van de spanning heeft uiteindelijk het leven van Carlo
Giuliani gekost, de Britse Indymediajournalist Mark Cowell in coma
gebracht, en meer dan 560 gewonden naar de ziekenhuizen gevoerd.
Volgens de politie werden 281 activisten gearresteerd. Vier dagen na
de betogingen zijn nog steeds 221 personen aangehouden.
Vier dagen na de acties zijn nog steeds meer dan 100 jongeren
Overmist¹. De families hebben een oproep gedaan om hen te zoeken. Ze
vermoeden dat ook zij gearresteerd zijn maar nog geen contact hebben
mogen opnemen met hun familie. (Panorama Italia, woensdag 26 juli )
Toch zijn de Italiaanse legertop en de Amerikaanse geheime dienst de
beweging er niet in geslaagd de beweging te breken. Op elk van de
vijf cruciale momenten heeft de leiding van de beweging haar kalmte
bewaard, de politieke inhoud blootgelegd en opgeroepen om de beweging
te verbreden.
Het Genoa Social Forum, dat meer dan 1000 organisaties groepeert,
heeft zich op geen enkel moment laten inkapselen door de
regeringspolitiek, en heeft steeds geweigerd delen van de beweging te
veroordelen. Op de persconferentie na de raid verklaarde voorzitter
Vittorio Agnoletto rustig: ³Dit is de zoveelste politieke aanval
tegen de beweging. Wat wij moeten doen is de beweging van de 300.000
nog verbreden. Vandaar onze oproep om maandag en dinsdag in alle
Italiaanse grootsteden te betogen.²
En die oproep is maandag en dinsdag door naar schatting 500.000
betogers in de verschillende steden samen opgevolgd. Zo is de
beweging ook werkelijk verbreed: 50.000 donderdag, 75.000 vrijdag,
300.000 zaterdag, en 500.000 maandag en dinsdag. Een
realisatie om U tegen te zeggen.
Peter Mertens
4:30pm Thu Jul 26 '01
phone: 03.272.23.63 mertens.peter@pi.be