Weer een vuile oorlog

“Met een hoge dosis angst en geweld gepaard met veel geld voor projecten, denk ik dat we de mensen kunnen overtuigen dat we er zijn om hen te helpen”

Ed Hollants

Autonoom Centrum 9-12-2003

Het is nu zo ongeveer een jaar geleden toen duidelijk werd dat de VS Irak zouden gaan aanvallen en dat dit goedschiks of kwaadschiks ging gebeuren. In dat jaar is veel gebeurd. De oorlog die een bevrijding zou zijn bleek al gauw een bezetting.

Inmiddels lijkt deze bezetting van Irak over te zijn gegaan in een ‘vuile oorlog’ waar de VS al een aardige staat van dienst in heeft inclusief het gebruik van actieve doodseskaders. Een oorlog ook waar banden tussen Amerika en Israël steeds meer naar voren komen, wat weer tot een reactie leidt in Arabische landen die hierin een bevestiging zien van hun ideeën over een joods Amerikaans complot.

Eigenlijk begon de vuile oorlog al een beetje met de dood van twee zoons van Saddam Hoessein. Bij de aanval op het huis waar ze verbleven was niet echt sprake van een serieuze poging hen levend te arresteren. Het had meer weg van een executie.

Inmiddels zijn de Amerikanen bijgeschoold door de Israëliërs hoe een opstandige bevolking onder de duim te houden. Er is nu sprake van executies, het gevangennemen van familieleden van voortvluchtigen als drukmiddel, het opblazen van huizen en andere gebouwen van waaruit strijders actief zouden zijn, afgrendeling van dorpen en invoeren van pasjes; het klinkt allemaal bekend in de oren.

Een Amerikaanse compagnie commandant drukt het zo uit: "Je moet de Arabische gedachten volgen, het enige wat ze begrijpen is geweld, eer en zorgen dat je geen gezichtsverlies lijdt”.

Verslaggevers van de The New York Times waren bij het dorp Abu Hisma dat zo’n 7000 inwoners telt en dat ligt in de Sunnie driehoek waar veel aanvallen zijn geweest op Amerikaanse soldaten. Een verslag van hen staat in de NYT van 7 december.

Het dorp is geheel met prikkeldraad voorzien van scheermesjes omgeven. Er is slechts één weg open om het dorp in of uit te kunnen. Mannen tussen 18 en 65 kunnen dit slechts met een pasje dat bij de Amerikanen afgehaald moet worden. Als je geen pasje hebt of via een andere manier toch het dorp in of uit probeert te komen loop je de kans neergeschoten te worden zo melden waarschuwingsborden, waarop ook staat dat het hek er is “voor jouw veiligheid”. Hoe de hoogste militair ter plekke Kolonel Sassaman er over denkt maakt ook veel duidelijk: “Met een hoge dosis angst en geweld gepaard met veel geld voor projecten, denk ik dat we de mensen kunnen overtuigen dat we er zijn om hen te helpen”. Hij zegt dat de afsluiting van het dorp net zolang blijft tot zes gezochte mannen die een aanval hebben uitgevoerd op de Amerikanen uitgeleverd worden. Dit terwijl hij zelf toegeeft dat ze misschien allang het dorp verlaten hebben. Een collectieve strafmaatregel dus. Dezelfde tactiek is (tijdelijk) gebruikt op andere plaatsen.

Volgens de Guardian van 9 december zijn specialisten van het Israëlische leger (IDF) naar Fort Bragg in de VS gereisd om daar speciale eenheden van het Amerikaanse leger te onderwijzen in oorlog binnen bevolkingscentra inclusief het gebruik van doodseskaders. Ook zouden volgens twee betrouwbare bronnen Israëlische adviseurs zich in Irak bevinden.

De nieuw te vormen eenheid die ‘doelen’ (mensen) moet uitschakelen heet Task Force 121. Een van de mensen achter dit nieuwe offensief is Luitenant Generaal Wiliam “Jerry” Boykin die in oktober tijdens een dienst in een kerk in Oregon zei dat de VS in oorlog was met Satan die “ons wil vernietigen als zijnde een Christelijk leger”

Verder verklaart in het juli nummer van het Amerikaanse ‘Army magazine’ de Brigade Generaal Michael A. Vane: “ We zijn bijvoorbeeld pas in Israël geweest waar we lessen leerden van hun counterterrorisme operaties in bevolkte gebieden.” 

Tevens werd vorige week bekend dat in Irak een speciale paramilitaire eenheid wordt opgericht. De eenheid, onder bevel van de Amerikanen, bestaat uit ongeveer 750 mensen,  die geleverd worden door de vijf grootste politieke partijen die in de voorlopige regering zitten. In de Washington Post van 2 december staat hier een artikel over. De eenheid zou opgedeeld worden in vijf compagnies waaraan elk tien Amerikanen van het U.S. Special Forces A-team worden toegevoegd die voor de logistiek en communicatiekanalen met het Amerikaanse militair commando zorgen.

De voorlopige regering is zelf voorstander van de eenheid en wilde dat zij het bevel kreeg maar dat is door de Amerikanen geweigerd.

Kritiek is er in Irak van onafhankelijke partijen: in plaats van het laten verdwijnen van milities wordt er nu een gevormd. Het zal voor veel Irakezen een vertrouwd gezicht zijn, niets nieuws onder de zon.

Een andere band met Israël die de laatste week duidelijk werd is die van de rol van de Israëlische inlichtingendienst in aanloop van de oorlog. Om de oorlog te verkopen is, welbekend, maanden lang een beeld geschept alsof Irak een bedreiging was voor iedereen en dat de massavernietigingswapens er voor het oprapen lagen. Veelal werden deze verhalen ‘onderbouwd’ met informatie van Amerikaanse en Engelse inlichtingendiensten die op geen enkele wijze te controleren was en in tegenspraak was met bijvoorbeeld de informatie van de VN wapeninspecteurs. Nu blijkt dat nog een derde inlichtingendienst een belangrijke rol heeft gespeeld en wel de Israëlische. Er is sprake geweest van actieve betrokkenheid van informatieverzameling en -uitwisseling.

Je kunt het niet bewijzen maar dat de drie best uitgeruste en ervaren inlichtingendiensten in de wereld er zover naast zaten is moeilijk te geloven. Er is bewust gemanipuleerd met informatie om de oorlog te kunnen voeren die wenselijk was voor de Amerikanen en naar alle waarschijnlijkheid ook voor de Israëliërs.

Alles bij elkaar geeft het een beeld van verslechtering van de situatie zowel in Irak als er buiten. Velen in het Midden-Oosten maar ook daarbuiten zullen meer en meer de vergelijking zien en maken tussen Amerika en Israël. Een deel zal radicaliseren wat weer kan fungeren als vijver voor netwerken als Al Qaeda.  De sporadische kritiek van de VS op Israël zal nog verder verstommen nu ze precies dezelfde middelen gebruiken. Druk op Israël door de VS komend jaar is zeer onwaarschijnlijk vanwege de presidentverkiezingen. Bush is veel te veel afhankelijk van vooral de fundamentalistische christelijke kiezers die zich de laatste jaren actiever dan ooit achter Israël hebben geschaard. Langzaamaan zie we conflicten uitgroeien tot door godsdienst geïnspireerde oorlogen. Een strijd tussen goed en kwaad waar het doel de middelen heiligt. Een trieste toekomst waar mensenrechten er steeds minder toedoen.

Ed Hollants

Autonoom Centrum

Zie ook MOVING TARGETS, Will the counter-insurgency plan in Iraq repeat the mistakes of Vietnam?